Pamir
To rozległy system górski położony w Azji Centralnej o powierzchni około 100 tys. km². Przeciętna wysokość tego obszaru to 4000 m n.p.m. przez co często nazywany jest dachem świata. Pasma Pamiru ciągną się przez terytoria Chin, Tadżykistanu, Kirgistanu i Afganistanu.Pamir dzieli się na Zachodni - nazywany niekiedy Pamirem Centralnym (Właściwym) i Wschodni (zwany Pamirem Chińskim). Najwyższe szczyty zlokalizowane są w jego wschodniej części (Kongur Tagh – 7649 lub 7719 m, Kongur Tube – 7530 m, Muztagh Ata – 7509 m).
Po drugiej stronie zdecydowanie dominuje Pik Ismaila Samaniego 7495 m. Dalej w kolejności plasują się: Pik Lenina – 7134 m i Pik Korżeniewskiej – 7105 m.
Charakterystyczną cechą regionu jest duże zlodowacenie. Tutaj znajduje się również najdłuższy lodowiec na Ziemi (poza strefami polarnymi) - Lodowiec Fedczenki, który obecnie ma około 70 km długości i powierzchnię ponad 900 km².
Okolice Piku Lenina, fot. A. Pawłowski
Pik Korżeniewskiej (7105 m n.p.m.)
Zlokalizowany jest na terenie Tadżykistanu w Pamirze Zachodnim, w Pasmie Akademii Nauk. Szczyt swoją nazwę zawdzięcza Nikołajowi L. Korżeniewskiemu, który nazwał go na cześć swojej żony - Eugenii Korżeniewskiej.
Góra wznosi się między lodowcami Moskwina na południu, Ajudżilga na wschodzie i Muszkietowa na północy. 13 kilometrów na północ od Szczytu Ismaila Samaniego.
źródło: https://www.summitpost.org/pik-korzhenevskaya-from-the/146679
Naszą wspinaczkę planujemy drogą Tselina (rosyjskie trudności 5A). Prowadzi ona z bazy na lodowcu Moskwina po skałach i piargach, gdzie na wysokości 5100 m rozbija się obóz pierwszy. Można też kontynuować wspinaczkę i “jedynkę” założyć 200 metrów wyżej. Następnie lodowcem wspinamy się do wysokości 5800 m, gdzie najczęściej zakładany jest obóz drugi. Trzeci i czwarty zlokalizowane są odpowiednio na wysokości 6100 i 6400 m n.p.m. Wejście na szczyt zachodnią granią, przy dobrej aklimatyzacji, zajmuje zwykle 4 dni.
Planowana droga wejścia na Pik Korżeniewskiej, opracowanie własne
Pierwszego wejścia na szczyt dokonała w 1953 r. wyprawa radziecka. Pierwsze polskie wejście miało miejsce 3.08.1972 r. Na szczycie stanęli: Wojciech Brański, Józef Olszewski, Andrzej Sobolewski i Szymon Wdowiak.
Pik Ismaila Samaniego (7495 m n.p.m.)
To najwyższa góra Tadżykistanu i Pamiru Zachodniego. W czasach, gdy Tadżykistan był jeszcze częścią ZSRR, szczyt ten był najwyższym w całym Związku Radzieckim. Chyba właśnie ten fakt spowodował, że w swojej historii, góra ta nosiła aż trzy różne nazwy. W latach 1933-1962 nazwano ją Szczytem Stalina, później przemianowano na Szczyt Komunizmu, a od 1998 nosi nazwę Piku Ismaila Samaniego - perskiego (tadżyckiego) władcy, który obecnie uważany jest za jednego z tadżyckich bohaterów narodowych.
Na północ od szczytu, w masywie góry, zlokalizowane jest wielkie pole firnowe zwane Pamirskim Firnowym Plato. Ma ok. 9 km długości i 2 km szerokości, rozpościera się na wysokości 5800-6000 m n.p.m.
źródło: https://www.summitpost.org/all-massif-of-peak-kommunizma/122566/c-150290
Szczyt zamierzamy zdobyć drogą Borodkina (rosyjskie trudności 5A), pokonanej po raz pierwszy w 1968 r. Obecnie jest to klasyczna droga wejścia na szczyt. Rozpoczyna się ona na lodowcu Waltera, dalej prowadzi granią Borodkina na Pamirskie Firnowe Plato. Następnie droga wiedzie śnieżno-lodowym żebrem w kierunku Piku Duszanbe (6956 m) i dalej na wierzchołek Piku Ismaila Samaniego.
Przy sprzyjających warunkach pogodowych, cała droga, łącznie z powrotem, zajmuje 6 dni. Podczas drogi na szczyt najczęściej zakłada się cztery obozy na wysokości: 5300, 5800, 6100 i 6900 m n.p.m.
Planowana droga wejścia na Pik Ismaila Samaniego, opracowanie własne
Pierwszego wejścia na szczyt w 1933 r. dokonał radziecki wspinacz Jewgienij Abałakow w ramach wielkiej wyprawy Akademii Nauk Związku Radzieckiego. Pierwszego polskiego wejścia 30.07.1972 r. dokonali: Kazimierz Głazek, Stanisław Kuliński, Tadeusz Piotrowski i Wojciech Wróż.
Źródła:
Wielka encyklopedia gór i alpinizmu. Tom 2. Góry Azji, red. Małgorzata Kiełkowska, Jan Kiełkowski, Stapis 2005, s. 13-15, 436-438, 444, 569-575.
www.wikipedia.org
www.wikiloc.com
0 komentarzy:
Prześlij komentarz